çıxar(t)maq

çıxar(t)maq
f.
1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq. Mebeli otaqdan çıxar(t)maq. – <Mehriban> vaxtın gec olmasına baxmayaraq, küçə balkonuna bir masa çıxarıb, süfrə düzəltdi. S. H..
2. Bir şeyin içərisində olan başqa bir şeyi oradan götürmək. Cibindən pul çıxar(t)maq. – <Qoca> kisəsini cibindən çıxardı. H. N.. Şərəfoğlu stolun alt gözünü açdı, oradan işlətmədiyi üçün tozlanmış bir külqabı çıxardı. M. İ..
3. İşdən, vəzifədən, məktəbdən və s. dən xaric etmək; azad etmək. Vəzifədən çıxar(t)- maq. – <Kərbəlayı:> Sabah işdən çıxararlar, qalaram başıma döyə-döyə. H. N..
4. Qərar vermək, hökm vermək, təklif etmək. Əlbəttə, dəlilsiz, sübutsuz, mühakiməsiz və məntiqsiz heç bir zaman ədalətli bir hökm çıxarmaq olmaz. S. R.. İclas öz-özünə dağıldı, heç bir qərar çıxarmadılar. M. Hüs..
5. Paltarını, ayaqqabısını, papağını və s. kənar etmək; soyunmaq. Papağını çıxar(t)- maq. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir. C. M.. Nazlı əynindəki tünd-şabalıd rəngli ipək köynəyini çıxartdı. S. Rəh..
6. Bitdiyi, yapışdığı, girdiyi yerdən çəkərək kökü ilə birlikdə qoparmaq. Ağrıyan dişi çıxar(t)maq. Şitil çıxar(t)maq. – . . Çöplü çuxurun kolunu qırır, kötüyünü maşınlar çıxarırdı. Ə. Vəl..
7. Təhlükəli yerdən uzaqlaşdırmaq, başqa, təhlükəsiz yerə köçürmək. Bayram aşağı əyildi, yerə sərilmiş fəhlələrdən birini qucağına alıb ortadan çıxartdı. . M. Hüs.. Zəhra Məmmədova o gecə 25 yaralını silahları ilə bərabər döyüş meydanından çıxartdı. Ə. Vəl..
8. Zorla olduğu yerdən çıxmağa məcbur etmək; qovmaq. Sürünü əkin yerindən çıxar(t)maq. – Yazıq Hacı Mirzə Həsən ağa, niyə səni qatır üstə mindirib, Təbrizdən çıxardıb qovdular? C. M.. Mirzə Qədir evindəki kirəçilərdən heç birini dışarı çıxara bilməyəcəkdi. S. H..
9. Müvəqqəti olaraq yaşadığı yerdən başqa yerə aparmaq. Uşaqları yayda şəhərdən çıxar(t)maq. – Yaz gəlmişdi, Qəhrəman ailəsini bir yana çıxarmaq barəsində düşünürdü. S. R..
10. Nəşr etmək, çap etmək, buraxmaq. C. Məmmədquluzadənin təsvirinə və tarixi sənədlərə görə o zaman Azərbaycan dilində qəzet çıxarmaq çox çətin məsələ imiş. M. İ..
11. Yerin altından istehsal etmək. Neft (qaz) çıxar(t)maq. – Atam gümüş çıxardığı halda, qızına bir gümüş medalyon da ala bilməmişdi. S. Vəliyev.
12. Yara, səpmə və s. əmələ gəlmək. Çiban çıxar(t)maq. Yara çıxar(t)maq. – Amma sonra haman uşaq çiçək çıxardır. C. M..
13. Hündür bir yerə qaldırmaq, aparmaq. Şiferləri dama çıxar(t)maq.
14. dan. Oynamaq, göstərmək, nümayiş etdirmək. Qədim vaxtlarda komediyanı yunanilər gülüş üçün çıxardırdılar. N. N..
15. Atmaq, pozmaq, qaralamaq. Əlyazmasının beşinci abzasını çıxar(t)maq.
16. dan. Boşamaq, ayrılmaq. Arvadını çıxarmaq.
17. Bir sıra sözlərin yanına gətirilərək, müxtəlif ifadələr və mürəkkəb feillər düzəldilir; məs:. təmizə çıxar(t)maq, əldən çıxar(t)- maq, ad çıxar(t)maq, oyun çıxar(t)maq, yaddan çıxar(t)maq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • çıxar(t)dırmaq — «Çıxar(t)maq»dan icb. İşdən çıxar(t)dırmaq. Mənzildən çıxar(t) dırmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çıxar(t)ma — «Çıxar(t)maq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • duru — sif. 1. Maye halında olan, su kimi axıcı, sıyıq. Duru yanacaq. Duru palçıq. Duru xörək. // Həddindən artıq sıyıq olan, suyu çox olan, sulu. Duru qatıq. Duru dovğa. 2. Saf, təmiz, şəffaf, aydın. Vətənimin göyləri göllərindən durudur; Qoynunda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • saf — sif. <ər.> 1. Tərkibi təmiz olan, heç bir qatışığı olmayan, xalis qatışıqsız. Saf qızıl. Saf inci. Saf metal. – Ələsgərin ağlın aldın sərindən; Saf gövhərsən, sərraf seçib dərindən. A. Ə.. <Bəxtiyar:> Saf incidir hər bir sözü; Onu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oyun — is. 1. Əylənmək və vaxt keçirmək üçün bir neçə adam (əsasən uşaq) arasında icra olunan müxtəlif növlü əyləncə, məşğələ. Qaçdı tutdu oyunu. Gəlin gəlin oyunu. – Belə maraqlı oyunlardan biri də xalq arasında kosaldıqaç (kos aldın qaç) adı ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xata — is. <ər.> 1. Bax xəta. // Qəbahət, qüsur, günah, yanılma, istənilmədən edilən səhv. Kiçikdən xata, böyükdən əta. (Ata. sözü). Xata eləmək – səhv iş görmək, yanılmaq, səhv etmək. <Koroğlu:> Koroğlu eylədi xata; İndi sən bax bu büsata.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çürük — sif. 1. Çürüyüb xarab olmuş; çürümüş. Çürük taxta. Çürük meyvə. – <Balaş:> Artıq bu həqiqətdir ki, qadınsız cəmiyyət çürük bir ağac kimidir. C. C.. <Sona:> Öz məhəbbətinə dönük çıxan . . adamı çürük diş kimi kökündən qoparıb ataram. B …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”